Да си го документирам викендов…

Благодарение на T-homе, ова беше еден од оние викенди што не ги поминувам пред компјутер.

Зошто благодарение на T-home?

Па, бидејќи почнувајќи од 12 часот во сабота, 8 мај 2010 год., па сè до вечерта во недела, 9 мај 2010 год. (т.е. до пред малку) имав сериозни проблеми со телефонската линија обезбедена од T-home, а како резултат на тоа речиси едвај имав пристап до интернет.

Проблемот го пријавивме во саботата и ни беше дадено до знаење дека сервисните служби на оваа розова компанија работат до 16 часот во сабота (и по моја претпоставка, не работат во недела), што значеше неизвесност за нашата комуникација. Телефонски сигнал немавме, т.е. постојано ни даваше „зафатено“, за надворешните повикувачи бевме достапни преку пораката „телефонскиот вод се сервисира“, а понекогаш кога доаѓаше сигнал, сите излезни повици се завршуваа со фамозното „зафатено“.

T-home ти благодарам што си епски #mkfail и што се грижиш за моето здравје. Јас не сум секогаш способен да откријам кога ми е потребна интензивна физичка активност, кога треба да планинарам, кога не треба да комуницирам по електронски пат. Ти благодарам што ти ја преземаш одговорноста да ме потсетиш на тие малку подзаборавени вредности. Ти благодарам што ми даваш шанса и доволно долго време да почнам и да завршам поинакви активности. Едноставно, ти благодарам што во мојата телефонска сметка од речиси три илјади денари вклучуваш неизвесности, разни изненадувања и гратис self-help пакети.

Проблеми со телефонската линија сè уште имам, а интернет нешто почнува да капе.