Не се согласувам со актуелното барање на македонските медиуми. Ќе речам, дека е испад, основан на незнаење и неразбирање на придобивките од новите технологии. Ќе речам дека е обид за наметнување на правила на однесување. Ќе речам и дека е во согласност со актуелниот тренд на промовирање на едноумие и бирократија во Република Македонија.

Агрегаторите на содржини директно и недвосмислено носат поголема посетеност на веб-сајтовите на опфатените медиуми, а не како што самите медиуми велат, дека е обратното.

На обичните граѓани агрегаторите им нудат можност за:

  • брзо прегледување на најновите вести;
  • согледување на различни пристапи кон одредена тема;
  • откривање на содржини до кои инаку потешко се стигнува.

Агрегаторите на содржини се базираат на компјутерски алгоритми кои не го земаат во предвид тоа што Канал 5 е на Стојменов или пак што Сител е на Ѕинго.

Знам, проблем е што се нема контрола над агрегаторите и над нивните алгоритми. Секогаш е проблем кога се нема контрола над нешто. Секогаш во средини што се утепани од долгогодишна транзиција. Секогаш – во Македонија.

Да прашам:

  • Што ако Time.mk беше на Стојменов?
  • Што ако Seavus не го купеше Makfax?
  • Што ако Daily.mk беше на Сител?
  • Што ако некој ги собереше сите македонски медиуми на една отворена дебата и им направеше презентација на технологијата на агрегација на вести?
  • Дали тогаш немаше да се проблематизира преземањето на содржини?

И конечно, дали медиумите во Македонија сакаат да имаат финансиски придобивки од агрегацијата на нивните вести, па затоа се толку бучни? Ако е така, што тогаш вртат одоколу?