Навистина не ми е јасно, зошто зборот компромис има толку голема тежина за македонските граѓани? Па, решив да истражам…
Еве како Wikipedia го дефинира компромисот:
To compromise is to make a deal where one person gives up part of his or her demand. In arguments, compromise is a concept of finding agreement through communication, through a mutual acceptance of terms—often involving variations from an original goal or desire.
Па потоа се наведени културолошките разлики околу сфаќањето на значењето на терминот:
Cultural background and influences, the meaning and perception of the word “compromise” may be different: In the UK, Ireland and Commonwealth countries the word “compromise” has a positive meaning (as a consent, an agreement where both parties win something); in the USA it may rather have negative connotations (as both parties lose something)
Претпоставувам дека за нас Македонците, проблематичен е аспектот на давање. Со земањето никогаш сме немале проблем. Земаш што ти се нуди, земаш што можеш да земеш, земаш што останало, па кога нема повеќе што да се зема, чекаш додека да се појави. Ново, не создаваш! Тоа друг ти го дава.
Ние сме многу големи партнери со САД, па затоа изгледа си го сфаќаме терминот во негативна конотација.
